Dost'un evi gönüllerdir
Bilenler
bilir Yunusu çok severim. Her sözü duru bir su gibi akar, ılık bir meltem gibi
gönülleri okşar. Anlayana, dinleyene her şiiriyle kitaplık çapta dersler verir;
kırmadan, incitmeden.
Şöyle der
bir şiirinde kendisi için: "Ben gelmedim dava için, benim işim sevi
için/Dost'un evi gönüllerdir, gönüller yapmağa geldim"
İşte bu
yüzden belki 850 yıldır Anadolunun zengin fakir, güçlü zayıf, dindar entel,
genç yaşlı her kesimi için bitmeyen bir sevgi çağlayanı, katılaşmış kalplerin
şifası olmuştur. Söyler misiniz; gerçeği, gelir geçer dünyayı, yaşam için
insana lazım olanı daha iyi nasıl anlatabilirsiniz. Biz belki bir kitaba bile
sığdıramazdık. Ama Yunus bu. Diyeceğini en güzel şekilde ve bir çırpıda
söyleyivermiş. Paylaşıyorum.
"Hak cihana
doludur / Kimseler Hakkı bilmez / O'nu sen senden iste / O senden ayrı olmaz
Dünyaya
gelen geçer / Bir bir şerbetin içer / Bu bir köprüdür geçer / Cahiller onu
bilmez
Gelin tanış
olalım / İşin kolayın tutalım / Sevelim sevilelim / Dünya kimseye kalmaz
Yunus sözün
anlar isen / Mani'sini dinler isen / Sana iyi dirlik gerek / Bunda kimseler
kalmaz"
Denir ki
"Yunus, üç bin şiir söylemiş. Bunları bir divan hâline getirmiş. Bir gün,
Molla Kasım isimli biri su kenarına oturup bu şiirleri okumaya başlamış. Bin
tanesini kendi doğrularından farklı olduğu için yakmış. Kalan bin tanesini de
aynı sebeple suya atmış. Üçüncü bine başlayınca şu beyitle karşılaşmış:
"Derviş Yunus
bu sözü eğri büğrü söyleme / Seni sîgaya çeken bir Molla Kasım gelir"
Bu beyti
okur okumaz, Molla Kasım'ın aklı başından gitmiş. Fakat ne çare ki elde bin
şiir kalmış. Şimdi Yunus'un o yakılan bin şiirini gökte kuşlar, suya atılan bin
tanesini balıklar, kalan bin şiirini de insanlar okumaktalarmış."
"Ben dervişim
diyene, bir ün edesim gelir / Seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir
Sırat kıldan
incedir, kılıçtan keskincedir / Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir
Altında
gayya vardır, içi nar ile pürdür / Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir
Oda gölgedir
deyu, ta'n eylemen hocalar / Hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir
Ben
günahımca yanam, rahmet suyunda yunam / İki kanat takınam, biraz uçasım gelir
Andan
Cennete varam, Cennette huriler görem / Huri gılmanı, bir bir koşasım gelir
Derviş Yunus
bu sözü, eğri büğrü söyleme / Seni sigaya çeken bir Molla kasım gelir"
Yunusun bu
şiirinde herkese sözü var. Kendine, bize, tüm zamanlara. Herkes için bir Molla
Kasım vardır aslında. Hatta, bizzat kendini Molla Kasım sananlara bile. Demek
ki, hemen kükrememek, sadece akılla değil kalp gözü ile de bakıp görebilmek
lazım bazı şeyleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder