29 Ocak 2018 Pazartesi

343 18 Aralık 2015 Cuma 14:30 ŞİİR......................................................Ben

Yüreğimin sesi

BEN DE GENÇTİM

Bir zamanlar çocuklar gibi şendik
Bağımız, bahçemiz, evimiz şendi
Gün döndü vakit geçti
Sahne bitti, perde indi

O geçmiş sahipleri gemilerle gittiler
Harab oldu o güzel bağlar, bahçeler
Yoktu ağaçlarına binip inenler 
Evler yaşlanmış ve üzgündüler

Bakıp bazen ben de öyle hissediyorum
Yaş almayı ibretle ve sessizce izliyorum
Ben de gençtim, haşarı bir çocuktum
Rüzgar gibi geldi geçti, galiba da unuttum
-----

Ankara/ 07 Nisan 2019 Pazar 12:30


UMUDUN KIŞI YOK

Umudun
şı yok
yaşıyorsam
göreceğim
Hamdolsun
bugünüme
Rabbimden
yarını
dileyeceğim
-----
Ankara/03 Aralık 2018 Pazartesi 22:00 





Yorgunum


Yorgunum, gönlüm kırık. 
Huzurla dalıp ufuklara, umutlanmak istiyorum.

İçimde bir köz yanar, daha sönmemiş.
Hiç değilse çocuklara, güzel bir dünya diliyorum.

İnsanlarım mutlu olsa, şükretsem. 
Başlar dik, barış içinde bir dünya görsem diyorum.

Söylenmemiş sözlerim var. Açılmamış sırlarım.
El hak, yaslı gönlüm secdede, vuslatı özlüyorum.
----

Ankara/ 28 Aralık 2016 Çarşamba 18:00


Hedefim



Başlangıçta «ben» idim; Çocuktum, gençtim; 
..cı oldum, …çılık yaptım, ..çı idim yıllar boyu. Büyüdüm;
Çalıştım, didindim, koştum «kariyer» peşinde
Gezdim durdum öyle dil pazarında
Geçti zaman döndü devran
Yaş aldıkça evrildim;
«Kulluk» muş elimde kalan; anladım
..Ve teslim oldum; adım «Müslüman».
Başka sıfatlar küçüldü, geçmişte birer birer. Şimdi erildim;
Doğdum yeniden-eşelendiğim- 
Küllerimden 
Gözüm ötelerin ötesinde


Vizyonum «mümin», hedefim «salih» olmak
------
Ankara/18 Aralık 2015 Cuma 14:00

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder