Onlar
kim mi ? Onlar senin, benim, bizim analarımız, babalarımız, nenelerimiz,
dedelerimiz. Onlar topraktan kopamayan, yüzünü toprağa dönmüş, kökleri damar
damar koca çınarlar.
Onlar bir asra yakın ömürlerinde yenilmemiş, yıkılmamış, çok çalışıp az yemiş, çok ağlamış az gülmüşler.
Ama helalinden kazanıp hayırlı evlat yetiştirmiş, torun torba sahibi olmuş kaynak suyu pınarlar. Onlar küçük dünyaların büyük insanları.
Onlar bir asra yakın ömürlerinde yenilmemiş, yıkılmamış, çok çalışıp az yemiş, çok ağlamış az gülmüşler.
Ama helalinden kazanıp hayırlı evlat yetiştirmiş, torun torba sahibi olmuş kaynak suyu pınarlar. Onlar küçük dünyaların büyük insanları.
İşte
hayatımızdaki virüs cızırtılarını, algı fırtınalarını ve dünya koşturmacalarını
bir an için unutup asıl hatırlamamız gereken kişiler. Analarımız, babalarımız,
dedelerimiz, nenelerimiz, akrabalarımız…Yetimler, öksüzler, garipler, kimsesiz
ve fakir insanların orda bizi sessizce bekleyen sade dünyaları…
‘Orda
bir ev var uzakta’ deyip gidiverelim yanlarına. Kimsesizlerin kimsesi olmaya
çalışalım. Ellerinden tutalım sevgiyle, kucaklayalım sıkıca. Asıl dua orada.
Dünyanın bütün virüslerine derman onlarda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder