147 14 Nisan 2014 Pazartesi 08:25 ŞİİR VE TÜRKÜ...........................Kutlu doğumla yeniden doğmak

Kutlu doğumla yeniden doğmak

İçinde bulunduğumuz günler sevgili Peygamberimizi (s.a.s) anmak ve anlamak için ülkemizde çeyrek asırdır kutlu doğum haftası olarak değerlendirilen günler.

Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Huda'dır bu / Nazargâh-ı ilâhîdir makâm-ı Mustafa'dır bu

Edebi terketmekten sakın! Zîrâ burası Allahü teâlânın sevgilisi olan Peygamber efendimizin bulunduğu yerdir. Bu yer, Hak teâlânın nazar evi, Resûl-i ekremin makâmıdır. [1]

Elbette bu vesile ile salât-ü selâm ona, ehl-i beytine ve ashabına olsun!

Cümle zerrat-ı cihan idüb nida / Çağrışuben dediler kim merhaba (Kâinatın, Cihan'ın bütün zerreleri dile gelerek hoşgeldin diye seslendiler)

Merhaba ey al-i sultan merhaba / Merhaba ey kân-ı irfan merhaba (Hoşgeldin ey büyük sultan hoşgeldin, Hoşgeldin ey ilim ve irfanın kaynağı hoşgeldin) [2]

Bundan 94 yıl önce 1920 yılının Nisan ayında ülkemizin milli kurtuluşunun da doğum sancıları çekiliyordu. Vatanseverler Ankara’da toplanmış Kurtuluş savaşı ve Meclis açılışının hazırlıklarıyla meşguldüler.  Nihayet Milli mücadeleyi yapmak üzere Büyük Millet Meclisi Rebiülevvel ayının 12’sini takip eden ilk Cuma gününe denk getirilerek namaz sonrası dualarla açılmıştı. 

O gün aynı zamanda veladet-i Nebi hürmetine bütün yurtta hatimler indiriliyor, mevlid-i şerifler okunuyordu.

Doğdu ol saatde ol sultan-ı din / Nura gark oldu semavat-ü zemin (O anda doğum gerçekleşti. Dînin sultanı doğdu.  Yer ve gökler nûrla, ışıkla doldu, aydınlandı) [3]

Nitekim, 13 Rebiülevvel 1332 ve 24 Teşrin-i evvel 1339 tarihini taşıyan bir kanunla [4] bu tarihe denk gelen veladet-i Nebi/miladi 23 Nisan günü hâkimiyet-i milliye (Milli Egemenlik) kabul edilerek bayram ilan edilmiştir.

İşte bu yüzden ülkemizde islam peygamberi Hz. Muhammed'in (s.a.v) miladi tarihle doğum günü olduğu kabul edilen 20 Nisan'ın içinde bulunduğu hafta kutlu doğum haftası olarak ihya ediliyor. Bu gelenek adeta 23 Nisan’a giden süreçte, bir sonraki haftanın manevi bir iklimle desteklenmesi anlamına da geliyor.

Ancak, son yıllarda bu haftanın rutin kutlama programları dışında her yıl değişik tema ve etkinliklerle bilgi ve iman yüklü bir kültür atmosferine dönüştüğünü görüyoruz. Gönlümüzdeki Peygamber sevgisini her dem tazeleyen güzel vesileler bunlar.

Arş'ın kubbelerine, adı nurla yazılan / İsmi; semada ''Ahmed'', yerde ''Muhammed'' olan,

Yedi katlı göklerde, Hak Cemâli'ni bulan / Evvel-Âhir yolcusu, Ya Hazreti Muhammed.

Sağnak nur yağmurları, inerken yedi kattan / O gece, Sendin gelen, ezel kadar uzaktan,

Melekler, her zerreye, müjde verirken Hakk'tan / O gece, Sendin gelen, Ya Hazreti Muhammed.

Güneşler, o gecenin, nuruna secd ederken / Yıldızlar, meşk içinde, kainat vecd ederken,

Bütün hamd ü senâlar, Yüce Rabb'e giderken / O gece sendin gelen, Ya Hazreti Muhammed.[5]

Böylelikle Hz. Peygamber her yıl geleneksel Mevlid kandillerindeki anmanın yanında, bir hafta boyunca onun ahlakını öğrenme ve rehberliğini kavrama gayretleriyle de anlaşılmaya çalışılıyor. Her yıl farklı bir konu ele alınıp değerlendiriliyor. Mesela bu yıl başlık “Hz. Peygamber, Din ve Samimiyet” olarak belirlenmiş.

Rahmet Peygamberi (s.a.s), insanlığın yozlaştığı, kadim değerlerin aşındığı karanlık bir zamanda yeryüzünü şereflendirmiş. O zaman ki eşref-i mahlukat olan insan varoluşunun hikmetini unutmuştu. Onunla hayat ve dünya bir kere daha aydınlandı, insan kaybettiği anlamı yeniden buldu.

Yaradılmış cümle oldu şadüman / Gam gidub âlem yeniden buldu can (Bütün yaradılanlar -ki dünyalar, ağaçlar, dağlar, sular, hayvanlar, yıldızlar ve insanlar, cinler vs.- hepsi neşelendiler. Sevindiler. Üzüntülerinden kurtuldular ve âlemler yeniden canlandılar. [6]

Peygamberimiz, naklettiği ilahi mesajla zamanın ve mekanın seyrini değiştirdi. Kur’an-ı Kerim insanlığın kararmış kalbini yıkadı, aklını aydınlattı. O ilahi mesaj, mü’minler eliyle yaşanan bir hayata taşındı. O kutlu elçi insana Rabbinin varlığını, birliğini yeniden öğretti. Bununla kalmadı bizzat kendisi yaşamı ve ahlakıyla tüm zamanlara rehber oldu. Sadece o günkü arap coğrafyasına değil tüm insanlığa, apaçık bir yol, apaydınlık bir iz bıraktı.

O, Allah'ın emriyle Kâinat Efendisi / varlığın Tacı / varlık nurunun ta kendisi...[7]

Ona yazılan şiirler, na’tlar, methiyeler sönük kalır. O bütün zamanlar için aklın, ilmin, ahlâkın, sabır ve vefanın, sadakat ve samimiyetin, kaynağı oldu. Şairler bitiremedi övgüsünü, türküler söyleyemedi daha sevgisini.

Sabahtan gün doğar gün dile doğar / Dal boynun eğdikçe rahmetler yağar 

Bin bir gün içinde bir yıldız doğar / Yıldız nerde doğar andan haber ver [8]

Onun hikmetli sözleriyle yolumuz aydınlanıyor. Geçmişte insanlık medeniyeti onunla yükseldi. Bugün hala o sağlam kültür temellerinin üzerinde yaşıyoruz. Gelecekte de hep onun açıklamaları, sünneti, öğütleri rehberimiz olmaya devam edecek. Ne mutlu bize !

Ey kutlu peygamber / Ne mutlu bize / Seni bildik ve tanıdık / Ne mutlu bize 

Sen bizim güneşimizsin / Kıyamet saatinde / Ey kutlu peygamber / Ne mutlu bize [9]

Mekke’de yanan meşale mesafeleri aşarak tüm zaman ve mekanları aydınlatıyor. İman ve samimiyet yeniden yeniden gönüllerde yeşerip büyüyor. Biteviye meyve veriyor çiçeklenen gönüller. Ne farklı renkler ne de uzak yerlerin gücü yetmiyor ayrılığa. Hakka teslim olanların, bir vücudun azaları gibi birbirlerine eşit ve kardeş olmasına engel konamıyor. Ona olan hayranlık, sadakat ve aşk aynı zamanda mü’min gönülleri de birbirine ısındırıyor.

Ruhum Sana âşık, Sana hayrandır EFENDİM / Bir ben değil, âlem Sana kurbandır EFENDİM. 

Tâ arşa çıkar her gice âşıkların âhı / Medheyleyen ahlâkını Yüce Kur'an'dır EFENDİM.[10]

Fakat, İslam coğrafyası acı içinde. Her tarafta gözyaşı ve ateş. Çağdaş firavunlar türedi nerede müslim varsa. Dünyanın her noktasından kan damlıyor sanki. Kifayetsiz kalıyor yakarışlarımız. Yetmiyor gözyaşlarımız bu yangını söndürmeye. 

Galiba yaşadığımız zamanın, yine ona ihtiyacı var. Belki de en çok bizim onu yeniden anlamaya ve yaşamaya ihtiyacımız var. Zulmet yangınları yakıp kavuruyor bedenimizi. Onun sevgisiyle serinlemeye, onun rehberliğiyle kurtulmaya ne kadar susadık ve bayrağının gölgesine ne kadar da muhtacız.

Canım kurban olsun Senin yoluna / Adı güzel kendi güzel Muhammed.

Şefaat eylesin kemter kuluna / Adı güzel kendi güzel Muhammed.[11]

Kimbilir belki de Kâ'b bin Züheyr gibi onun manevi huzuruna diz çöküp yetim ve öksüz kalışımızı anlatmalıyız. Acaba yine “Rasûlüllah¸ her şeyin kendisiyle aydınlandığı bir nurdur¸ Şerri kesip atmak için çekilmiş ALLAH'ın kılıçlarından biridir” desek mübarek hırkasını [12] örter mi omuzlarımıza ? Dindirir mi acılarımızı o güzel tebessümüyle.

Altundan ulu dağlar nefsine sundular da kendilerini / Reddetti O, gösterdi onlara gerçek ululuğu ve gerçek altını...

Zühd ve takvasını arttırdı, eksiltmedi o dağlarca zarûret../ Ne denli olsa da yok edemez ihtiyaç, insandaki temizliği, pırıltıyı...

Dünya ne oluyor ki, O ona muhtaç olsun../ Dünya O’na muhtaç ki, onun için değil midir varoluşu, yokluktan çıkışı?..[13]

Acı dolu, pişmanlık yüklü hayatlarımız. Onun sevgi, ilgi ve hikmet dolu aile yaşamını keşfetmeye ve yaşamaya ne kadar da ihtiyacımız var. Her yönden gelen namert saldırıları boğuyor bizi. Demek, bugün bir kez daha onun mücadelesini, taşlandığı zaman bile “Allah’ım, onlara merhamet et, çünkü onlar bilmiyorlar” deyişini hatırlamaya ihtiyacımız var.

Afganistanı, Kafkasyayı, Karabağı, Irakı, Suriyeyi, Filistini, Mısırı, Arakanı, Miyanmarı ve daha birçok islam ülkesini dumanlar kaplamış. Anlaşılan onun Medine’ye hicretini, yıllar yılı süren kavgalara son verişini, Ensar ve Muhaciri kardeş kılışını da kavramaya ihtiyacımız var. Bugün bir kez daha onun, çevresinden başlayarak dünyayı şekillendiren samimi ve dürüst ilişkilerini öğrenmeye ihtiyacımız var.

Bireyselleşen dünyada insan da giderek silikleşti aslında. O yüzden ashab-ı suffayı, onun eğitiminden geçen, her biri birer yıldız gibi olan arkadaşlarını, dostlarını tanımaya ihtiyacımız var. Hz. Ebubekir’in sadakatini; Hz. Ömer’in, adaletini; Hz. Osman’ın iffetini; Hz. Ali’nin ilim ve cesaretini anmaya ihtiyacımız var. Hatta onları tek tek şahıslarımızda yaşatmaya, günümüze taşımaya neden çalışmıyoruz ki ?

Bugün bir kez daha onun “Yetime sahip çıkan, cennette benimle yan yana olacaktır” “Komşusu açken tok yatan bizden değildir” “Yanınızda çalışanlar sizin kardeşlerinizdir; yediğinizden yedirin, giydiğinizden giydirin; emeklerinin hakkını alın terleri kurumadan verin” çağrılarına kulak vermeye ihtiyacımız var. [14] Elimize aldığımız her paranın üzerinde sanki böyle yazıyormuş gibi davranamaz mıyız ? Yetimin hiç değilse bir başını okşamak o kadar da mı zor ?

Etrafımıza bakıp gördüklerimizden utandığımız olmuyor mu ? Belki de en çok “Allah’a iman ettim de! Sonra da dosdoğru ol!” formülüne [15] ihtiyacımız vardır ne dersiniz ? İman ettim diyerek dosdoğru yola çıkmak ve bu yoldan hiç sapmadan, savrulmadan dosdoğru ilerlemek. “Kalp istikamet üzere olmadan kişinin imanı istikamet üzere olamaz. Dil istikamet üzere olmadan kişinin kalbi istikamet üzere olamaz. Komşusu kötülüklerinden emin olmayan kişi de cennete giremez” sözü üzerine dönüp bir kere daha düşünmek gerek. Belki de kalbe, hayata ve kurtuluşa dair en açık yol bu iki kelimenin sırrındadır.

Zayıfız, çaremiz onda. Galiba, yine onun kulu ve resulünün öğrettiği gibi ellerimizi kaldırıp “..Ey yücelik ve ikram sahibi, her şeyin Rabbi olan Allahım ! Beni ve ailemi, dünya ve ahirette her an sana ihlas ve samimiyetle bağlı kıl !..” deme [16] ve dua etme zamanı. 

Bu hafta bağlılığımızı tazeleme, teslimiyetimizi hatırlama ve samimiyetimizi yeniden düşünme zamanı. 

Sen şahid ol ya Rabbi !

Bu iman meş'alesi, hiç sönmeden yanacak / Ümmetin, Seni her an, mahşere dek anacak,

Gönül tortularımız, nur'unla paklanacak / Andımıza şahid ol, Ya Hazreti Muhammed.

Biliriz ki; hükmü yok, bu dünya nimetinin / Gönüldür sermayesi, âhiret servetinin,

Sana, Salat ve Selam, gönderen ümmetinin / Cennetler şâhidi ol, Ya Hazreti Muhammed [17]

----------------------------------------

[1] Na't / Nâbî Kaynak <http://www.sonpeygamber.info/antoloji>

[2] Mevlidi Şerif /Müellifi Merhum Süleyman Çelebi/ Erdinç BABACAN Kaynak <http://www.nasrettinhocafikralari.com/mevlid_i_serif.html>

[3] Mevlidi Şerif /Müellifi Merhum Süleyman Çelebi/ Erdinç BABACAN Kaynak <http://www.nasrettinhocafikralari.com/mevlid_i_serif.html>

[4] Söz konusu kanun maddesi Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükumetinin resmi gazetesinde aynen şöyle yer almıştır:

“12 Rebiülevvel Gecesiyle Gününün Milli Bayram Addine Dair Kanun”

Madde 1- Leyle-i velâdet-i Hz. Risâlet Penahi’ye müsadif olup Türkiye’de saltanat-ı şahsiyyenin ilgasıyla hukuk-i saltanatın uhde-i millette istikrarını ve hâkimiyet-i milliyenin tesisini suret-i katiyede tespit eyleyen kararın Türkiye Büyük Millet Meclisince kabul eylediği 12 Rebiülevvel gecesi ile günü Hâkimiyet-i Milliye Bayramı addolunmuştur.

Madde 2- İşbu kanun tarih-i kabulünden muteberdir.

Madde 3- İşbu kanunun icrasına Türkiye Büyük Millet Meclisi memurdur. (Tarih: 13 Rebiülevvel 1332 ve 24 Teşrin-i evvel 1339)

[5] O Gece Sendin Gelen Ya Hazreti Muhammed Cengiz Numanoğlu Kaynak <http://www.kunfeyekun.org/forum/kf/kutlu-dogum-haftasi-icin-ilahi-sozleri.28189/>

[6]  Mevlidi Şerif /Müellifi Merhum Süleyman Çelebi/ Erdinç BABACAN Kaynak <http://www.nasrettinhocafikralari.com/mevlid_i_serif.html>

[7] O / Necip Fazıl Kısakürek 

[8] Yanımızda İki Melekler Gezer/ Pir Sultan Abdal Kaynak <http://www.antoloji.com/yanimizda-iki-melekler-gezer-siiri/

[9] Ey Kutlu Peygamber/ Ahmet KEMAL Kaynak <http://www.antoloji.com/ey-kutlu-peygamber-siiri/>

[10] Ruhum sana aşık / Ali Ulvi Kurucu Kaynak <http://www.sonpeygamber.info/antoloji>

[11] Canım kurban olsun Senin yoluna / Yunus Emre Kaynak <http://www.sonpeygamber.info/antoloji>

[12] Kâ'b bin Züheyr İslâm'dan önce (câhiliye döneminde) şiirleri Kâbe duvarlarına asılan “Mualleka” şâirlerinden Züheyr'in oğludur. Kâ'b da babası gibi güçlü bir şâirdi. Fakat devâmlı olarak Hz. Peygamber (s.a.s.) ve İslamiyeti hicvederdi. Bu yüzden Raûlüllah (s.a.s.)'in “yakaladığınz yerde öldürün” dediği kimseler arasında bulunuyordu. Mekke fethedilince¸ Tâif'e kaçmıştı. Tâif halkı da Müslüman olunca¸ sığınacak yer bulamadı. Kâ'b Rasûlüllah (s.a.s.) 'i öven bir şiir hazırlayıp gizlice Medineye geldi. Sabah namazında Mescide gidip Rasûlüllah (s.a.s.)'le birlikte sabah namazını kıldı. Namazdan sonra Rasûlüllah (s.a.s.) 'in önünde diz çökerek oturdu.Önceden hazırladığı kasidesini okumağa başladı. Beyitler Rasul-i Ekrem (s.a.s.)'in pek hoşuna¸ gitmişti. Hemen bürdesini (hırkasını) çıkarıp¸ şâire giydirdi. Bu yüzden bu şiir “Kaside-i Bürde” adıyle şöhret buldu.

[13] Kaside-i Bürde/ Kâ'b bin Züheyr Çeviri : Sezai Karakoç Kaynak <http://www.harbiforum.org/threads/kaside-i-burde-arapca-ve-turkce-okunusu.130817/>

[14] Kutlu doğum haftası/Prof.Dr.Mehmet Görmez

[15] Süfyan b. Abdullah es-Sakafi (r.a) naklediyor: “Ya Resulallah! Bana İslâm hakkında öyle bir söz söyle ki, senden sonra bu konuda hiç kimseye bir şey sormayayım.” Resulullah Efendimiz (s.a.s) buna az, öz ama kapsamlı bir cümleyle şöyle cevap veriyor: “Allah’a iman ettim de! Sonra da dosdoğru ol!”  

[16] Ebu Davud, Tefrîu ebvâbi’l-vitr, 25

[17] O Gece Sendin Gelen Ya Hazreti Muhammed Cengiz Numanoğlu Kaynak <http://www.kunfeyekun.org/forum/kf/kutlu-dogum-haftasi-icin-ilahi-sozleri.28189/>