29 Ocak 2018 Pazartesi

333 24 Şubat 2015 Salı 00:30 ŞİİR..........................................................Hayat yolu

Yüreğimin sesi



EY HAYAT, HELE DUR !

Birkaç insan, 
Azıcık da zaman …
İşittiğim sesler,
Gördüğüm şeyler,
Hissettiğim lezzetler
Duyguların sarmalı,
Acıların harmanı;
İşte hayat !..
Geldi geçti serimden
«Hele dur» sesleneyim 
Dönmez ki seferinden
-----
Ankara/ 25 Ocak 2019 Cuma 18:30


Bir o yana, bir bu yana


Mayıs sıcağı vardı / Ses geldi ötelerden
Yağmur boşandı sonra / Ardından dolu yağdı 
Savruldu yükseklerden / Bir o yana, bir bu yana…

Günleri durgun sanma / Geceler hayli serin
Derken, aniden değişir / Çıkarsa bir fırtına
Saçılır ortaya halin / Koş o yana, var bu yana

Mevsim baharken henüz / Donanmışken yeryüzü 
Önce sarı, sonra kızıl / Soldu renkler, geldi güz
Uçtu gitti gülen yüzler / Sen o yana, ben bu yana…

Arkadaşın eşin dostun / Yuvan varmış, işin güya
Güzel günde iyisin hoşsun / Taş değmeye ayağına 
Var mı idi, yoksa rüya ? / Bak o yana, dön bu yana…

Hayat güzel ömür kısa / Kıymetin bil yakma boşa
Vakti gelince günün / Bir metelik kalmaz asla
Sen senin miydin ki şaşa ? / Ne o yana, ne bu yana…
----
Ankara/ 14 Mayıs 2018 Pazartesi 07:30


Sanırdım

Sanırdım
Yaşam bir ilkbahar, yollar çiçekli bahçe
Karışmış bütün renkler yeşil eteklerine 
Fonda mavi zirveler sereserpe uzanmış 
Bana uzaktı soğuk, sıcaktı umutlarım

Yürüdüm
Bazen yeşil çimende, yeri geldi ıslakta
Dilimde bir türkü, geldim bak şuracıkta.
Arada engeller mi, bir bir atladım aştım
Heyecan doluydu, onu severek gördüm…

İman ile
Tırmandım, hayatın sarp yokuşlarına
Bakmazdım bile yapıp başardıklarıma.
Bahar geçmiş, yaz mı gelmiş bilmedim
Bak izinde giderken, tükenmez sevda ile…

Daha o yaz
Çıktı karşıma, esti bir ayaz; sonbahar
Sert yamaçlı imiş; ufku aşılmaz dağlar.
Yollar bembeyaz bir örtü ile kapanmış 
Meğer yakınmış kış, bir serapmış yaz…
----
Ankara/ 06 Ekim 2017 Cuma 21:32

Aslı yolculuk

Gidene gel denir mi
Gelene git denir mi
Ömrün her demi güzel
Olana bed denir mi

Gezdim gördüm erildim
Güzel sevdim sevildim
Şu dünyanın fendine
Aklım şaştı irkildim

Çok er yendim yenildim
Gök yerlere serildim
Şu yiğit meydanında
Namertlerden çekindim

ştüm kalktım durmadım
İşten, zordan korkmadım
Hep yürüdüm hayatta
Çok engel var kalmadım

Çocuktum oynadım, koştum
Gençliğimde kitap oldu dostum
Silahım sade kağıt kalemdi
Terim ak'tı, haramdan korktum

Kardeş idim, abi oldum
Dayı iken amca oldum
Hocam derlerdi nedense
Bey amcalığa soğurdum

Önce birdim canım çıktı ikiye
Baba oldum düştüm geriye
şarda bey evde han idim
Dedelik makamı geldi beriye

Yaşam her dem güzel, hepsi hoş
Dünyanın sevinci derdi de bir hoş
Amma işin aslı yolculukta, varışta
Gerisi laf, baktım cebin içi bomboş
----
Ankara/ 21 Ocak 2017 Cumartesi 21:30

Sefer

Her günüm bir yolculuk 
Her anım bir sefer
Önümde uzun bir yol
Ardımda kalan izler 

Dünya iki kapılı
Arada ömür saklı
Gelen geçti gitti canım

Bak geride ne kaldı ?
----
Ankara/20 Ekim 2016 Perşembe 23:30

Ağaca 
bak !


İnsansın, ağaca bak, gör ! dedi gözlerim;
Kökleri toprakta, oradan gücü kuvveti
Bak dalları da semada, dua gibi, heybetli
Yaprakla bezenmiş, sanki nefes alıp veriyor
Çiçeği meyvesi ne hoş, hayrat gibi, hikmetli
----
Orjan/23 Haziran 2016 Perşembe 01:30

Geçen geçti

Bir bahar dalından uzak dağlara
Baktım uzun uzun, gelecek sırlara. 
Dün kıştı, bu gün bahar, önümde de yaz,
O da geçecek belli, gelecek bir gün ayaz.

Her insanın hikayesi biraz da böyledir,
Başta bahar dalı, gücü dağları devirir. 
Dağlar gibi eteği yeşilin her rengiyle donanmış 
Duman çökmüş başına, ak bulutlar toplanmış

İnan ki orada engin derya, derin denizler de var
Hepsi insan için, hem gelgit, hem de o fırtınalar 
Çalış çabala sev sevil, en son ulaşacaksın bir limana 

Anla ki, geçen geçti, önüne bak sen, bir de elde kalana
-----
Ankara/11 Haziran 2015 Perşembe 23:30

Yolcu yolunu bilmeli

Masallar şöyle dermiş; Az gittim, uz gittim, dere tepe düz gittim. 
Bir de baktım ki gittiğim, bir arpa boyu yol imiş.

Ardımda yalnızca bir iz, belli belirsiz.
Önümde yol; kıvrılıp gidiyor, gölgeli sessiz.
İnsan bu ya, aklım yine hep önümde; 
Yarında, gelecek ayda, bir sonraki mevsimdeymiş.

Oysa bak, gerideki seneler ? Un ufak olmuş.
Hani nefes kesen engeller ? Sanki hiç yokmuş. 
Hayret ! Nerede o eserler ? Gör ki, silinip uçmuş. 

Ey yolcu ! O halde;


Gelip te gittiğin yol işte besbelli. Aldanma ! Yolcu yolunu bilmeli.
-----
24 Şubat 2015 Salı 00:00

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder