Yüreğimin sesi
Zamana dur denilmez
Bahar güneşi gibi ılık
Işık gibi aydınlık
Her sabah dünyama
Doğar bir yaşlı yıldız
Her gün yeni bir dünya
Kurulur etrafımda
Zamanlar kürek çeker
Gönlümün sularında
Gecelerde hep ölür,
Sabahlarda uyanırım
Hamd ederim Allaha
Besmeleyle dirilirim
Günler yılları aşar
Baharlar yaza çıkar
Gönül bu uslanmaz ki
Her sabah umutla açar
----
Ankara/ 03 Haziran 2018 Pazar 01:30
Zamanın nefesi
Zamana dur denilmez
Geçmişe dön denilmez
Ömrün devranı belli
Keşkeden söz edilmez
Yüreğim delik deşik
Elim tutmaz, boş beşik
Niçini yok dünyanın
Yaklaşmakta son eşik
Dalgaların sesine
Zamanın nefesine
Delikanlım güvenme
Gençliğinin nesine
Durgun suya yaklaşma
Akan sudan hiç şaşma
Neden niçin anahtar
İsyan edip hadd aşma
-----
Ankara/ 12 Nisan 2017 Çarşamba 14:30
Yitip gitmiş hayatlar
Bir koşturmaca ki zaman
İçinde kayıp, unutulmuş «insan»
Rahmetsiz, katılaşmış kalplerde
Ara ki yok, ziyan olmuş vicdan
Gel ey insaf, duy beni nedamet !
Tutulmuş sanki akıl, hani sağduyu ?
Bu ne gaflet dostum, galiba;
Doymadan tükenmekte, bak gelip geçmiş yıllar
Yaşamadan harcanan,
yitip gitmiş hayatlar...Ne oldu ki acep, şimdi nerdeler ?
-------
Ankara/24
Mayıs 2016 Salı 00:35
Kar yağarken bir sabah vakti
Geçmiş yıllara uzanır gibi.
Baktım penceremden sessiz ileri
Eski bir dostla konuşur gibi.
Seyrettim uzun uzun,
Çıplak ayakla koşup oynadığım
Gülüp ağladığım o küçük bahçeyi.
Önce okulumun pencereleri, gülümsediler
Sonra diktiğimiz ağaçlar, tanıdı beni.
Umutlandım;
Belki bütün izlerimi bulurum sandım
Ama heyhat ! Saçlarıma yağan kar gibi
Bembeyaz bir örtü, silmişti izlerimi.
----
----
Ankara/21 Şubat 2015 Cumartesi 01:00
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder