Işkun odı düşdi câna
eritdi yürek yagını
Kesdi hevâsetün
kökin oda yandurdı bâgını
Kazdı kahır
kazmasıla cânda cefâ ocagını
Çaldı nefsümün
boynına himmet eri bıçagını
Rahmet suyıyıla yudı gönlüm evin
ap-arıca
Hıdmet kapusundan ana sundı şükür
ayagını
Her kim bizi yererise Hak dilegin virsün
ana
Urmaklıga kasd idenün düşem öpem ayagını
Kim bize taş atarısa güller nisâr olsun
ana
Çırâguma kasd idenün Hak yandursun
çırâgını
Miskîn gönlün ‘ışk elinden iki büküldi
vücûdı
Tevbe kapusından sundum ana îmân
tayagını
Gel imdi iy miskîn Yûnus hevâseti elden
bırak
Çalab'um rûzı eyle bize kanâ‘at bıçagını
Yunus Emre Divanı/ Abdülbâki Gölpınarlı,
Risâlat al-Nushiyya ve DİVAN / Sayfa 144
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder