Sürgün
Manisa
sıcağını sırtımda, on iki kişinin gözlerini üstümde hissedene kadar sürgünün ne demek olduğunu bilmiyordum.
Oturduğum
boş masa salonun oldukça geniş
penceresinin hemen önündeydi. Spil dağının kızgın ateşi sırtımı
yakıyordu. Muhasebe servisinde çalışan
on iki kişi ise salonun gölgeli
serinliklerine yerleşmiş, aralarına katılan bu sürgün gence bakıyorlardı.
Bu bakışlar en az sırtımdaki kadar yakıcıydı ve canımı acıtıyordu.
Ne hoş
geldin,ne bişey...Sadece kaçamak
ve delici bakışlarla seyrediliyordum. Başımı kaldırıp etrafıma bile göz alıcı bakamamıştım. Her yanımı ter basmıştı.
Manisanın sıcak olduğundan bahsetmişlerdi ama burada hissettiğim şey çok daha sıcak ve acıydı.
Neler oldu
Cevat bey
Susurluk
Ecevit hükümeti
Müfettiş Şadi
Bölge Müdürü
Manisa yolu
Yaşlı Bölge Müdürü
Muhasebe servisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder